Mitologia cz.2

Mitologię najłatwiej scharakteryzować będziemy mogli jako zbiór opowiadań oraz mitów o bogach i bohaterach, którzy funkcjonować będą w danych wierzeniach oraz społecznościach. Terminem tym będziemy określać oprócz tego także jedną z nauk, która zajmuje się przede wszystkim badaniem mitów. Mitologię posiadają bardzo duży, wręcz znaczący wpływ na rozwój kultur w prawie wszystkich ze społeczeństw oraz narodów (za wyjątkiem tych najbardziej prymitywnych). Na kulturę starego kontynentu wpływ w dużym stopniu miała właśnie mitologia, przede wszystkim ta grecka oraz rzymska – zarówno jeśli chodzi o literaturę, malarstwo, sztuki teatralne i wiele, wiele innych tym właśnie podobnych. Wyróżnić będziemy mogli szeroką gamę różnego rodzaju mitologii, większość z nich tłumaczy nierozwiązywalne przez człowieka pytania, a mianowicie powstanie świata, powód pojawienia się człowieka na ziemi, sens jego istnienia oraz to co ma miejsce po jego śmierci. Mitologii wyróżnić będziemy mogli setki te najpopularniejsze to jednak właśnie grecka oraz rzymska, a oprócz nich celtycka, słowiańska, chińska i wiele, wiele innych tym właśnie podobnych.

Mitologia grecka

Mitologia grecka jest zbiorem mitów, które przekazywane były przez starożytną grecką tradycję w formie opowieści o bogach i herosach, które miały jednocześnie wyjaśniać miejsce człowieka na świecie oraz samo funkcjonowanie całego otaczającego ludzi świata, jak i jego stworzenie i historię. Z mitologii czerpano wiedzę na temat świata i rozwijano na tejże podstawie etyczne normy, które miały określać gdzie człowiek znajduje się w tym ściśle i z góry ustalonym porządku. Wiedza, która płynęła z mitów nie stanowiła jednak nigdy prawdy objawionej i otwarta była na szeroki dyskus, krytykę oraz polemikę. Zaś sama religia greków, jeśli można ją tym mianem określić, jest jedną z elementarnych części składowych mitologii i nie sposób o niej mówić w oderwaniu właśnie od mitów greckich. System wierzeń opierał się tutaj nie jak w większości dzisiejszych kościołów na jedności poglądów ale na jedności praktyk związanych z religią. Do najstarszych źródeł mitologicznej wiedzy zaliczyć będziemy mogli dzieła dwóch pisarzy, a mianowicie Homera oraz Hezjoda. Mitologia stymulowała twórczość artystyczną do tak daleko posuniętego stopnia, że w końcu zaczęły pojawiać się całkowicie nowe wątki, mające na celu odzwierciedlanie relacji zachodzących pomiędzy bogami, a ludźmi i służyły one głównie do określenia wyraźnych granic, które dla śmiertelników były nie do przekroczenia. Mitologia grecka weszła bezpośrednio do dziedzictwa kultury europejskiej, a miało to miejsce z powodu mitologii rzymskiej, która bardzo wiele z niej czerpała. W dalszym ciągu obie z nich dostępne są w wielu różnych przejawach społecznego życia, czerpią z niej niektóre z nauk, czy też sekt.

Mitologia baskijska

Mitologia basków była politeistyczna i występowała w formie zbioru wszystkich ich wierzeń. W największym stopniu wywodziła będzie się jeszcze z antyku. W postaci bogini Mari, która przetrwała do dziś, wyraźnie będzie widać wpływ religii chrześcijańskiej oraz przedchrześcijańskich wierzeń ludów miejscowych. Z drugiej strony, w wielu praktykowanych obecnie obrzędach chrześcijańskich wyraźnie będą widoczne elementy wywodzące się z baskijskiej mitologii, chodzi oczywiście o wybrany teren i punkt geograficzny. Oprócz tego w mentalności i kulturze basków ślady tejże mitologii są cały czas widoczne, będzie to widoczne między innymi w poszanowaniu siły fizycznej i stawianie jej ponad możliwościami intelektualnymi, a zwłaszcza powyżej przebiegłości, która przypisywana była złym istotom.

Mitologia słowiańska

Mitologia, czy też religia Słowian jest szerokim zbiorem wszelkiego rodzaju praktyk, wierzeń oraz mitów Słowian, w okresie przed chrystianizacją, gdzie system ten zaliczany będzie do grona wierzeń politeistycznych, z akcentami dualistycznymi. Informacje o religii Słowian w nikłym stopniu dotrwały w pewnych źródłach do dnia dzisiejszego. Nie zachowały się tak naprawdę żadne bezpośrednie źródła, jedynie tylko i wyłącznie relacje pierwszych chrześcijan, które bardzo często spisywane były przez autorów, którzy po prostu nie orientowali się dokładniej w temacie, czy też kronikarzy żyjących kilka wieków po chrystianizacji. Pełna rekonstrukcja słowiańskich wierzeń nie jest niestety możliwa, a dokonywane próby będą budziły liczne wątpliwości, co do tego czy przyjęte metody badawcze były odpowiednie i czy dały wiarygodne wyniki. Rekonstrukcja odbywa się przede wszystkim w oparciu o ślady dawnych wierzeń zachowane w folklorze i wierzeniach już z okresu chrześcijaństwa. Nie bez znaczenia były także badania z szerokiego zakresu pojmowania słowiańskich religii. Kwestią sporną będzie także rozdzielenie religii słowiańskiej od mitologii, jednak jak pokazuje doświadczenie jest to bardzo trudne, szczególnie przy tak ograniczonej liczbie źródeł i naprawdę skromnej wiedzy dotyczącej przeszłości słowiańskich wyznań.

Mitologia celtycka

Podobnie do innych europejskich ludów rozwijających się w epoce żelaza, Celtowie zaliczali się do politeistycznych grup kulturowych. Niektóre z pośród ich mitów przetrwały do dzisiaj w nienaruszonej formie, a celtycka mitologia wpłynęła na kształtowanie się cywilizacji europejskiej w czasach nowożytnych. Mitologia celtycka może być podzielona na trzy główne części, czy też grupy wierzeń, powiązanych ze sobą. Wyróżniamy bowiem mitologię goidelską, brytańską na wyspach oraz brytańską kontynentalną. Na początku warto także zapamiętać, że kultura Celtów nie była tak ciągła ani też jednorodna jak na przykład w przypadku kultur łacińskiej i greckiej. Według wiedzy, którą obecnie posiadamy każde z plemion, które zamieszkiwało rozległe obszary wysp brytyjskich miało swoje własne bóstwa. Bardzo niewiele sposób ponad kilkuset znanych nam obecnie bóstw było czczonych rzeczywiście.

Mitologia rzymska

Mitologia rzymska jest jednym z popularniejszych zbiorów wierzeń, obrzędów oraz rytuałów, które dotyczyły będą nadprzyrodzonych zjawisk związanych ze starożytnym Rzymem od powstania świata, aż do momentu kiedy chrześcijaństwo całkowicie odsunęło na bok rdzenne wierzenia rzymskie. Mitologia ta czerpała bardzo dużo z wierzeń greków, posiada nawet skonstruowany na tej samej zasadzie panteon bóstw, jedynie z pozmienianymi imionami. Mitologia rzymska jednak posiadała bardzo duży wpływ na późniejszy rozwój kultury europejskiej.

Mitologia japońska

Okres do szóstego wieku naszej ery był czasem kiedy w Japonii uprawiane były różnego rodzaju kulty natury oraz zwierząt. W momencie kiedy zaczyna popularność zdobywać buddyzm, dla odróżnienia od tej nowej religii stare wierzenia określone zostały mianem shinto, stosując do tego złożenie chińskich znaków, które oznaczały drogę bogów. W ciągu wieków między obiema religiami będzie zachodziło swojego rodzaju scalenie się, Japończycy bowiem będą brali śluby w obrządku shinto, odprawiane są one jednak na przykład w obrządku buddyjskim, synkretyzm religijny widoczny jest więc na każdym kroku. Mitologia japońska posiadała będzie bardzo rozbudowany panteon, do najważniejszych z jego elementów zaliczymy jednak Amaterasu, najważniejsze z bóstw.